13 Haziran 1993 yılında Minneapolis’te yaşayan bir bayan, komşusunun konutundan kendi meskenine su sızmakta olduğunu fark etti. Fakat komşusundan bir dönüş alamayınca yetkililere haber verdi.
Apartman yöneticisi suyun geldiği Jeanne Ann Childs’in meskenine girdiğinde şoke oldu. Genç bayanı duşa kabinde yerde yatarken buldu. Bayanın göğsü, boynu, kolları, elleri, sırtı ve kalçası kesiklerle kaplıydı. Bayan 65 yaşından bıçaklanmıştı.
Konutta yapılan incelemelerde bayanın odadan odaya kovalandığı öğrenildi. Birebir vakitte bayanın yatağındaki kan lekelerinin yanında kanlı bir ayak izi de bulundu.
Childs’ın konutundan alınan eşyalarda öteki insanlara ilişkin DNA’lar bulundu. Lakin bu DNA’ların hiçbiri rastgele bir sabıka kaydıyla uyuşmadı. Polis olayın çözmenin ‘korkunç derecede güç olduğunu’ tabir etti. Görgü şahidi yoktu ve eldeki ipuçları epey sonluydu.
Belge uzun bir mühlet boyunca rafa kaldırıldı. Lakin 2018 yılında gen teknolojisi konusunda yaşanan ilerlemeler, uzun yıllar boyunca tahlilsiz kalan gerçeklerin ortaya çıkmasına neden oldu.
DNA genolojisi işini ticari emellerle yapan internet sitelerinden alınan bilgilerle 2 potansiyel zanlı belirlendi. Bunlardan biri de Jerry Arnold Westorm idi.
Gelişmiş gen teknolojisiyle kuşkulu olarak belirlenen Jerry Arnold Westrom, gittiği bir hokey maçında sosisli yiyip peçeteyi çöpe atınca yakayı ele verdi. Peçeteyi alan takımlar, ölen bayanın yatağında bulunan DNA ile Westrom’un DNA’sını eşleştirdi.
